Pink Floyd: Το ψυχεδελικό ροκ συγκρότημα με τους πολιτικοποιημένους στίχους

• Παναγιώτα Απέργη - 23 Μαΐου 2023

Το βρετανικό ροκ συγκρότημα Pink Floyd δημιουργήθηκε το 1965 και ήταν στη πρώτη γραμμή της ψυχεδέλειας της δεκαετίας του 1960. Το όνομα του συγκροτήματος μετά από πολλές αλλαγές ονομάτων σχηματίστηκε από τα πρώτα ονόματα ενός ζευγαριού μουσικών μπλουζ από την Καρολίνα, των Pink Anderson και Floyd Council.

Τα κύρια μέλη των Pink Floyd ήταν ο βασικός κιθαρίστας Syd Barrett και ο μπασίστας Roger Waters,οι οποίοι γνωρίζονταν από τις σπουδές τους στο Κέιμπριτζ, ο ντράμερ Nick Mason, ο παίκτης των πλήκτρων Rick Wright και ο κιθαρίστας David Gilmour. Στις αρχές του 1967 είχαν την πρώτη τους βρετανική επιτυχία με το αμφιλεγόμενο «Arnold Layne», ένα τραγούδι για έναν τραβεστί. Ακολούθησε το άλμπουμ, The Piper at the Gates of Dawn, ένας πλούσιος, πειραματικός δίσκος που έκτοτε έγινε κλασικό ροκ. Ο ήχος τους γινόταν όλο και πιο περιπετειώδης, ενσωματώνοντας ηχητικά εφέ, spacy κιθάρα, πλήκτρα και εκτεταμένους αυτοσχεδιασμούς.

Το 1968 ο Barrett, ο οποίος είχε κάνει υπερβολική χρήση LSD και πάλευε με τη σχιζοφρένεια, αντικαταστάθηκε από τον κιθαρίστα Gilmour. Χωρίς τους εντυπωσιακούς στίχους του Barrett, το συγκρότημα απομακρύνθηκε από την αγορά των σινγκλ για να επικεντρωθεί στη ζωντανή δουλειά, συνεχίζοντας τις καινοτομίες του στον ήχο και τον φωτισμό, αλλά με διάφορους βαθμούς επιτυχίας.

Αφού ηχογράφησαν μια σειρά από κινηματογραφικά άλμπουμ soundtrack, έφτασαν στο εμπορικό τζάκ ποτ με το Dark Side of the Moon (1973), το τρίτο πιο δημοφιλές άλμπουμ όλων των εποχών. Το κλασικό αυτό ροκ άλμπουμ, μια ζοφερή πραγματεία για τον θάνατο και τη συναισθηματική κατάρρευση που υπογραμμίστηκε από τη σκοτεινή σύνθεση τραγουδιών του Waters , έστειλε τους Pink Floyd στα ύψη στην κατηγορία των μεγαλοαστέρων και παρέμεινε στα αμερικανικά ποπ charts για περισσότερο από μια δεκαετία.

Η συνέχεια των άλμπουμ έγινε με το Wish You Were Here (1975), που περιελάμβανε και το Shine On You Crazy Diamond, ένα τραγούδι για τον Barrett, με το άλμπουμ, αν και έφτασε στο νούμερο ένα τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στη Βρετανία, να θεωρείται από πολλούς κριτικούς απογοητευτικό και πομπώδες.

Η νουβέλα του Τζορτζ Όργουελ Η Φάρμα των Ζώων (1945), μια σάτιρα των ολοκληρωτικών καθεστώτων και κυρίως κριτική του σταλινικού φαινομένου, ήταν η έμπνευση για το άλμπουμ Animals (1977). Συμμετέχοντας σε πέντε μόνο τραγούδια, ο Roger Waters προσάρμοσε το βιβλίο του Όργουελ στους στίχους και τους τίτλους, καθιστώντας σαφές ότι ο Waters ήταν η κυρίαρχη επιρροή του συγκροτήματος.

Η αυξανόμενη εσωτερική σύγκρουση στους Pink Floyd και η αίσθηση της αποξένωσής τους (τόσο ο ένας από τον άλλον όσο και από τη σύγχρονη κοινωνία) απεικονίστηκε βαθιά από την περιοδεία για το άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις του 1979, το The Wall, για το οποίο χτίστηκε ένας πραγματικός τοίχος από τούβλα μεταξύ του γκρουπ και του κοινού κατά τη διάρκεια της παράστασης.

Ήταν το 1977,όταν οι Pink Floyd έπαιξαν στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μόντρεαλ και, σύμφωνα με την National Post, ήταν η μεγαλύτερη «ροκ συναυλία σταδίου στον Καναδά», με 80.000 απείθαρχους θαυμαστές και πολλά παρατράγουδα.

Το 1982 κυκλοφόρησε το Pink Floyd: The Wall, μια ταινία βασισμένη στον ομώνυμο δίσκο του συγκροτήματος και ένα από τα πιο διάσημα άλμπουμ όλων των εποχών. Η ταινία κέρδισε δύο βραβεία BAFTA την επόμενη χρονιά, κάνοντας περήφανο τον σκηνοθέτης της Alan Parker, αν και αυτός δήλωσε ότι αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες με τον τραγουδιστή και τραγουδοποιό Roger Waters και τον Gerald Scarfe, τον σκιτσογράφο.

Το The Final Cut (1983) ήταν το τελευταίο άλμπουμ, στο οποίο συμμετείχε το ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος Roger Waters, που ακολούθησε(1985) σόλο καριέρα, οι Pink Floyd έγιναν ανενεργοί και ακολούθησαν νομικές διαμάχες σχετικά με την ιδιοκτησία του ονόματος του συγκροτήματος, που κράτησαν δύο χρόνια, και διευθετήθηκαν τελικά εκτός δικαστηρίου, με τις εντάσεις να παραμένουν για χρόνια.

Ωστόσο, προς μεγάλη απογοήτευση του Waters, οι Gilmour, Mason και Wright επανενώθηκαν, συνεχίζοντας ως Pink Floyd και στα τέλη της δεκαετίας του 1980, κυκλοφόρησαν δύο άλμπουμ, το A Momentary Lapse of Reason (1987) και το Τhe Division Bell (1994).

Ο Waters επανενώθηκε με τους πρώην συναδέλφους του για μια παράσταση στη συναυλία του Live 8 το 2005. Ο Gilmour και ο Mason αργότερα χρησιμοποίησαν ηχογραφήσεις με τον Wright (ο οποίος πέθανε το 2008) για να δημιουργήσουν αυτό που είπαν ότι ήταν το τελευταίο άλμπουμ των Pink Floyd, το The Endless River ( 2014).

Το 2022 το βρετανικό συγκρότημα ανακοίνωσε την κυκλοφορία του πρώτου πρωτότυπου κομματιού τους μετά από 28 χρόνια, το Hey Hey Rise Up, διαθέτοντας τα έσοδα του κομματιού και εκφράζοντας την υποστήριξή τους στον λαό της Ουκρανίας, σύμφωνα με τη δήλωση του Waters. Όμως, οι αντίθετες δηλώσεις του ίδιου, ένα χρόνο αργότερα ότι η Ουκρανία διοικείται από Ναζί και δεν πρόκειται για πραγματική χώρα, μεγάλωσαν το ήδη υπάρχον χάσμα με τον Gilmour, που συμφώνησε με την ανάρτηση της συζύγου του στο Twitter ότι ο Waters είναι αντισημίτης και απολογητής του Πούτιν.