Σοφία Λόρεν: Η ασύλληπτης ομορφιάς Ιταλίδα με το αστείρευτο υποκριτικό ταλέντο

• Παναγιώτα Απέργη - 22 Σεπτεμβρίου 2023

Η Σοφία Λόρεν, κατά κόσμον Σοφία Βιλάνι Τσικολόνε, γεννήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου του 1934, στη Ρώμη, αλλά μεγάλωσε στις φτωχογειτονιές του Ποτσουόλι, τόπο καταγωγής της μητέρας της. Από μικρή ηλικία, βίωσε τη θλίψη, καθώς ο παντρεμένος με άλλη γυναίκα πατέρας της αρνήθηκε όχι μόνο να παντρευτεί τη μητέρα των κοριτσιών του, αλλά και να τις αναγνωρίσει.

Μαζί με τις αδελφές της, μεγάλωσε χωρίς καμία υποστήριξη από τον πατέρα της, έχοντας μοναδικούς συμμάχους τη μητέρα, τη θεία και τη γιαγιά τους, η οποία για να ζήσουν, είχε μετατρέψει σε παμπ ένα τμήμα του σπιτιού της όπου σέρβιρε σπιτικό λικέρ από κεράσι, την ώρα που μητέρα της έπαιζε πιάνο και η αδελφή της τραγουδούσε.

Σε ηλικία 15 ετών, με παρότρυνση της μητέρας της, πήρε μέρος στο διαγωνισμό ομορφιάς «Μις Ιταλία», εκπροσωπώντας την περιφέρεια του Λατίου και αναδείχθηκε «Μις Κομψότητα», κερδίζοντας το τρίτο βραβείο. Αν και δεν κατάφερε να βγει πρώτη, η ζωή της άλλαξε ριζικά, καθώς σ’ εκείνον τον διαγωνισμό γνώρισε τον 37χρονο παραγωγό Κάρλο Πόντι, ο οποίος σαν μέλος της κριτικής επιτροπής την ξεχώρισε αμέσως από τις υπόλοιπες κοπέλες και τη βοήθησε να μπει στο χώρο του θεάματος.

Αφού την έπεισε να αλλάξει το όνομα της, την παρακίνησε να μάθει αγγλικά και την βοήθησε να πάρει τους πρώτους μικρούς ρόλους και με την πάροδο του χρόνου έγινε από σύμβουλος σύντροφός της.

Υπό την καθοδήγηση του Πόντι, η Σοφία Τσικολόνε μεταμορφώθηκε σε Σοφία Λόρεν και, το 1951, πήρε τον πρώτο της ρόλο στον κινηματογράφο στην αμερικανική παραγωγή του «Quo Vadis». Τα επόμενα χρόνια, ακολούθησαν κι άλλες ταινίες και το 1953 έπαιξε ως πρωταγωνίστρια πλέον στην ταινία «Aida», ερμηνεύοντας την ομώνυμη ηρωίδα.

Έχοντας γίνει αποδεχτή από το κοινό και τους κριτικούς, το 1957, ξεκίνησε την επιτυχημένη καριέρα της στις ΗΠΑ, με την ταινία «Boy On A Dolphin», η οποία περιελάμβανε πολλά γυρίσματα στην Ελλάδα, ενώ το 1960 επέστρεψε στην Ιταλία, καθώς οι ρόλοι που δεχόταν στις ΗΠΑ ήταν αποκλειστικά εκείνοι της αφελούς νέας κοπέλας ή της σεξοβόμβας.

Επιστρέφοντας στην πατρίδα της, η Λόρεν συνεργάστηκε με σπουδαίους σκηνοθέτες και ηθοποιούς, με την ταινία «La Ciociara» (Η Ατιμασμένη) να της εξασφαλίζει το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ των Καννών, το βραβείο BAFTA, αλλά και το Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου, κάνοντάς την την πρώτη ηθοποιό που κέρδισε ποτέ το «χρυσό» αγαλματίδιο ερμηνείας για ξενόγλωσση ταινία.

Καθ' όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘60 και του ‘70, πρωταγωνίστησε σε ταινίες και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, πλάι σε κορυφαίους ηθοποιούς, όπως οι: Πωλ Νιούμαν, Κάρι Γκραντ, Μάρλον Μπράντο, Γκρέγκορυ Πεκ, Τσάρλτον Ήστον και Μαρτσέλο Μαστρογιάννι.

Από τη δεκαετία του 1980 και μετά, οι εμφανίσεις της στον κινηματογράφο περιορίστηκαν αρκετά, προτιμώντας να αφιερώσει το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου της στην οικογένειά της.

Εκτός από την πορεία της στη μεγάλη οθόνη, για την οποία ανακηρύχθηκε «ένας από τους μεγαλύτερους θησαυρούς του παγκόσμιου κινηματογράφου», η Λόρεν ήταν η πρώτη ηθοποιός που λάνσαρε το δικό της άρωμα, ενώ αργότερα ασχολήθηκε με τη συγγραφή βιβλίων μαγειρικής και με τον σχεδιασμό γυαλιών.

Η αγαπημένη σταρ του σινεμά για πολλά χρόνια έζησε με τα φώτα στραμμένα πάνω της, με τον γάμο της με τον Κάρλο Πόντι να γίνεται αρκετές φορές εξώφυλλο, λόγω της μεγάλης διαφοράς ηλικίας που είχαν. Έτσι ξεκίνησαν τα σενάρια ότι τον εκμεταλλεύεται για να κάνει καριέρα, τα οποία ξεπεράστηκαν σχετικά γρήγορα, παρά το γεγονός ότι ο παντρεμένος Πόντι για χρόνια εμφανιζόταν ως δίγαμος, αν και είχε προχωρήσει με την πρώην σύζυγό του σε ακύρωση του γάμου τους για να παντρευτεί τη Λόρεν.

Το 1980 εξ αιτίας μιας παλαιότερης υπόθεσης με χρέη προς την εφορία, βρέθηκε στη φυλακή, γεγονός που απετέλεσε την πιο τραυματική, όπως η ίδια χαρακτήρισε, εμπειρία της.

Η Σοφία Λόρεν, η γυναίκα θρύλος που μετατράπηκε από ένα φτωχό κορίτσι σε σύμβολο του σεξ, παραμένει μια από τις πιο αγαπημένες και αναγνωρίσιμες φιγούρες στον διεθνή κινηματογραφικό κόσμο, ενώ το αστέρι της συνεχίζει να λάμπει ως μία από τις τελευταίες επιζήσασες ηθοποιούς της Χρυσής Εποχής του Χόλυγουντ.