Euro 2004: 17 χρόνια από την ποδοσφαιρική εποποιία

• Παναγιώτα Απέργη - 4 Ιουλίου 2021

Οι 23 ποδοσφαιριστές που έμελε να γίνουν πρωταθλητές Ευρώπης ήταν οι τερματοφύλακες: Νικοπολίδης, Χαλκιάς, Κατεργιαννάκης, οι αμυντικοί: Σεϊταρίδης, Φύσσας, Βενετίδης, Δέλλας, Καψής, Γκούμας, Νταμπίζας, οι μέσοι: Ζαγοράκης, Μπασινάς, Καραγκούνης, Κατσουράνης, Τσιάρτας, Καφές, Λάκης και οι επιθετικοί Γιαννακόπουλος, Χαριστέας, Νικολαΐδης, Βρύζας, Παπαδόπουλος, Γεωργιάδης

Μια πορεία κόντρα στις προσδοκίες

Κανείς δεν περίμενε την επερχόμενη επιτυχία, ούτε οι πιο αισιόδοξοι ποδοσφαιρόφιλοι, ούτε καν ο ομοσπονδιακός προπονητής της Εθνικής, Όττο Ρεχάγκελ, ο οποίος, μάλιστα, τον Ιούνιο του 2004 δήλωνε: «Εμείς πηγαίνουμε για να ευχαριστηθούμε την εμπειρία, να κάνουμε αυτό που ξέρουμε και, αν όλα πάνε καλά, να παρατείνουμε όσο μπορούμε την παραμονή μας»!

Αφορμή της διάχυτης απαισιοδοξίας ήταν τα δυνατά ονόματα των αντιπάλων της ομάδας μας στον όμιλο, καθώς η πάντα υπολογίσιμη οικοδέσποινα Πορτογαλία, η μαχητική Ρωσία και η Ισπανία αποτελούσαν τριπλό εμπόδιο για όποια φιλοδοξία μπορούσε να έχει η Ελλάδα.

Μέχρι τότε, η Εθνική Ελλάδος είχε να επιδείξει ελάχιστες μεμονωμένες επιτυχίες, αν και δεν έλειψαν ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές, με χαρακτηριστικό τη…«φουρνιά» της Εθνικής Ελλάδος του 1969, που έπαιζε εκπληκτικό ποδόσφαιρο, αλλά δυστυχώς έχασε την πρόκριση στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1970 από εξωαγωνιστικούς παράγοντες.

Η Εθνική μας βρέθηκε σε τελική φάση Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος για πρώτη φορά το 1980 και η παρουσία της το 2004 ήταν η πρώτη της σε μεγάλη διοργάνωση μετά την επώδυνη εμπειρία του Μουντιάλ του 1994. Τότε που η ομάδα είχε καταλήξει με τρεις απανωτές ήττες σε ισάριθμα ματς με την Αργεντινή, τη Βουλγαρία και τη Νιγηρία, και το θλιβερό παθητικό 0 – 10 στα τέρματα.

Νίκη μετά τη νίκη

O δρόμος προς τη μεγαλειώδη νίκη του 2004 άνοιξε ένα ζεστό σαββατιάτικο απόγευμα στις 12 Ιουνίου, στο «Ντραγκάο» του Πόρτο. Για πρώτη φορά στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος η διοργανώτρια χώρα έχανε στην έδρα της στην πρεμιέρα. Η οικοδέσποινα Πορτογαλία ηττήθηκε από την Ελλάδα με 1 – 2, με σκόρερ από τη μια ομάδα τον Ρονάλντο και από την άλλη τον Καραγκούνη και τον Μπασινά. Ακολούθησε, τέσσερις μέρες αργότερα, η ισοπολία 1 – 1 απέναντι στο ποδοσφαιρικό μεγαθήριο, την Ισπανία, με σκόρερς τον Μοριέντες και τον Χαριστέα.

Η νικηφόρα πορεία της Εθνικής ανακόπηκε χωρίς κόστος από την ήττα της από τη Ρωσία με 2 – 1, αποτέλεσμα το οποίο έστειλε την Ελλάδα στα προημιτελικά, απέναντι στη Γαλλία. Στη Γαλλία του Ζιντάν, του Ανρί, του Τρεζεγκέ, του Βιεϊρά, του Μπαρτέζ και του Λιζαραζού, που δεν κατάφεραν να τρόμαξαν την Εθνική. Μετά από σέντρα του Ζαγοράκη, ο οποίος απέφυγε με εκπληκτική ντρίμπλα τον Λιζαραζού, ο Χαριστέας με κεφαλιά πέτυχε ένα εκπληκτικό γκολ, στέλνοντας την πρώην πρωταθλήτρια Ευρώπης στο σπίτι της και την Ελλάδα στα ουράνια.

Ο ημιτελικός με την Τσεχία, μια ομάδα – οδοστρωτήρα που είχε στο ενεργητικό της 4 νίκες σε ισάριθμα ματς, ήταν συναρπαστικός, διατηρώντας την αγωνία των θεατών μέχρι και το τελευταίο λεπτό του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης. Τότε, έπειτα από εκτέλεση κόρνερ του Τσιάρτα και κεφαλιά μέσα από την μικρή περιοχή του «Κολοσσού» Δέλλα, η μπάλα καρφώθηκε στα δίχτυα του Τσεχ, με τους Έλληνες να εκμεταλλεύονται τον κανονισμό του «ξαφνικού θανάτου», να παίρνουν την πρόκριση και τους Τσέχους να μην μπορούν πιστέψουν αυτό που είχε συμβεί!

Κατακτώντας το όνειρο

Ναι, ήταν γεγονός, η Ελλάδα έφτασε στον τελικό. Το τελευταίο ραντεβού με τη δόξα κλείστηκε στις 4 Ιουλίου, με τον τελικό να είναι μια επανάληψη του αγώνα της πρεμιέρας μεταξύ της Πορτογαλίας και της Ελλάδας, κάτι πρωτοφανές για τις ως τότε διοργανώσεις.

Χαρισματική φιγούρα του αγώνα ήταν ο Άγγελος Χαριστέας, που έπειτα από κόρνερ του Άγγελου Μπασινά στο 57', σημείωσε ένα σημαντικό γκολ με κεφαλιά, που στάθηκε ικανό για να αναπτερώσει το ηθικό των Ελλήνων οπαδών.

Ο αγώνας έληξε με τελικό σκόρ 1 – 0 υπέρ της ελληνικής ομάδας, με τα πορτογαλικά αστέρια, τους: Κριστιάνο Ρονάλντο, Φίγκο, Ντέκο, Παουλέτα, Ρούι Κόστα κ.ά. να μη μπορούν να εμποδίσουν την Ελλάδα από το να φτάσει στην κορυφή. Η άσημη ποδοσφαιρικά μέχρι τότε Ελλάδα έκανε τη μεγάλη ανατροπή, κερδίζοντας γίγαντες, όπως η Τσεχία, η Ισπανία, η Γαλλία και η Πορτογαλία.

Τα πρωτοσέλιδα του ελληνικού Τύπου την επόμενη μέρα γέμισαν με τίτλους θριάμβου, αποτυπώνοντας στο χαρτί τον αναπάντεχο ποδοσφαιρικό άθλο, ενώ ακόμη και το CNNi είχε ως πρώτη είδηση την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος από την Ελλάδα, κάνοντας λόγο για μια νίκη που όμοιά της δεν είχε ξανασυμβεί, διαφημίζοντας με τον καλύτερο τρόπο τους επερχόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.

Παρόμοιοι ήταν και οι τίτλοι του ισπανικού και του ιταλικού Τύπου, με την: Gazzetta dello Sport να γράφει: «Η Ελλάδα μύθος της Ευρώπης» και την της El Mundo να τονίζει πως «η Ελλάδα σημείωσε τη μεγαλύτερη επιτυχία στην ιστορία της». Αντίθετα, το σοκ των Πορτογάλων ήταν τεράστιο και, φυσικά, αποτυπώθηκε και στον τύπο, με την A Bola να γράφει πως «Η ψευδαίσθηση χάθηκε απόψε. Στο τέλος του Euro 2004. Ο Χαριστέας στο 57ο λεπτό ήταν ο σκόρερ του μοναδικού γκολ, που ανέβασε την ελληνική ομάδα στον Όλυμπο των νικητών και γκρέμισε τις προσδοκίες των Πορτογάλων».

Ωστόσο στα χρόνια που ακολούθησαν, το ελληνικό ποδόσφαιρο έπαψε να έχει σε μεγάλο βαθμό την παλιά του αίγλη και ακόμη και η Εθνική Ομάδα έχασε πολλές φορές, αποκλείστηκε, αλλά σε καμιά περίπτωση η νίκη του 2004 δεν έπαψε να είναι ένα σημείο αναφοράς για το ελληνικό ποδόσφαιρο.