Η μέρα που πήδησε από την ταράτσα ο διαβολικός «Spring-heeled Jack»
- Αντώνης Απέργης - 4 Ιανουαρίου 2025
Οι πρώτες αναφορές για τον «Spring-heeled Jack» ήρθαν τους τελευταίους μήνες του 1837 από το Λίβερπουλ, όταν μια νεαρή γυναίκα, που εργαζόταν ως υπηρέτρια, επέστρεφε στο σπίτι της. Ξαφνικά, μια παράξενη φιγούρα πετάχτηκε πάνω της από ένα σκοτεινό σοκάκι και, αφού την ακινητοποίησε, άρχισε να φιλάει το πρόσωπό της, ενώ της έσκιζε τα ρούχα και την άγγιζε με τα νύχια της, τα οποία ήταν, σύμφωνα με την κατάθεση του θύματος, «κρύα και υγρά σαν αυτά ενός πτώματος». Οι φωνές της, ανάγκασαν τη σκοτεινή φιγούρα να τραπεί σε φυγή, αν και την επόμενη μέρα επανεμφανίστηκε στο δεύτερο θύμα της. Αυτή τη φορά, ο δράστης πήδηξε μπροστά σε μια διερχόμενη άμαξα, με αποτέλεσμα ο οδηγός της να χάσει τον έλεγχο, να συγκρουστεί και να τραυματιστεί σοβαρά. Μάλιστα, αρκετοί μάρτυρες ισχυρίστηκαν ότι διέφυγε πηδώντας πάνω από έναν τοίχο ύψους 2,7 μέτρων, ενώ γελούσε ηχηρά και απόκοσμα.
Ωστόσο, η επίσημη αναγνώριση του «Spring-heeled Jack» σημειώθηκε έναν χρόνο αργότερα, τον Ιανουάριο του 1838, όταν τα θύματα άρχισαν να διαδέχονται το ένα το άλλο, τόσο σε δρόμους όσο και μέσα στα σπίτια τους, με τον τότε δήμαρχο του Λονδίνου, τον σερ Τζον Κόουαν, να δέχεται αλλεπάλληλα παράπονα από διάφορα μέρη της πόλης για «ένα δαιμονικό πλάσμα με χέρια σαν παγωμένα νύχια» και ικανότητα να πηδά με ευκολία από ταράτσα σε ταράτσα.
Από την πρώτη στιγμή, η αστυνομία δεν απέρριψε αυτές τις ιστορίες και ακόμη και ο Δούκας του Ουέλινγκτον, αν και ηλικίας σχεδόν 70 ετών, βγήκε οπλισμένος πάνω σε άλογο για να κυνηγήσει και να σκοτώσει το… μυστηριώδες πλάσμα, που για σχεδόν έξι δεκαετίες έσπερνε τον τρόμο στην Αγγλία, με τις κατά καιρούς επιθέσεις να καλύπτονται δημοσιογραφικά από εκτενή ρεπορτάζ των «Times».
Τα τελευταία «κατορθώματα» του «Spring-heeled Jack» μεταφέρθηκαν στις εφημερίδες της βικτωριανής εποχής στις αρχές της δεκαετίας του 1870, όταν η «News of the World» ανέφερε ότι το Πέκχαμ βρισκόταν «σε κατάσταση αναστάτωσης εξαιτίας αυτού που είναι γνωστό ως “φάντασμα του Πέκχαμ”, μια μυστηριώδη φιγούρα, αρκετά ανησυχητική σε εμφάνιση». Παρόμοιες ιστορίες δημοσιεύτηκαν στην «Illustrated Police News», όπου γινόταν λόγος για πολυάριθμες επιθέσεις του πλάσματος στο Σέφιλντ. Έκτοτε, η μυστηριώδης φιγούρα εξαφανίστηκε, περνώντας στη σφαίρα του μύθου, με τους κατά καιρούς ερευνητές να αναζητούν μια φυσιολογική εξήγηση για τα γεγονότα, που απέκτησαν άμα τη εμφανίσει της παραφυσική υφή.
Μάλιστα, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που παρατήρησαν ότι ο «Spring-heeled Jack» δεν ήταν ένα υπερφυσικό πλάσμα, αλλά μάλλον ένα ή περισσότερα άτομα με μακάβρια αίσθηση του χιούμορ, πεποίθηση που συνάδει με το περιεχόμενο μιας επιστολής προς τον Λόρδο Κόουαν, στην οποία μια ομάδα νεαρών αριστοκρατών κατηγορούνταν ως ένοχοι, μετά από ένα ανεύθυνο στοίχημα που είχαν βάλει.
Μια δημοφιλής φήμη που κυκλοφορούσε ήδη από το 1840 «φωτογράφιζε» ως υπαίτιο έναν Ιρλανδό ευγενή, τον Μαρκήσιο του Γουότερφορντ, που άκουγε στο όνομα Χένρι ντε λα Ποέρ Μπέρεσφορντ και ήταν διαβόητος για τις άσχημες συμπεριφορές και σχέσεις του με το αντίθετο φύλο, αλλά και την αστυνομία.
Φυσικά, μέχρι σήμερα, κανείς δεν έχει καταλήξει σε κάποιο επίσημο συμπέρασμα, με τον «Spring-heeled Jack» να παραμένει ένα άλυτο μυστήριο, που έκανε πολλούς να...κρατούν το βλέμμα τους καρφωμένο στις ταράτσες.
