Δάνης Κατρανίδης: Ο βιρτουόζος τζέντλεμαν του θεάτρου και της μικρής οθόνης

• Παναγιώτα Απέργη - 9 Σεπτεμβρίου 2024

Ο Δανιήλ Κατρανίδης, όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, γεννήθηκε στις 4 Αυγούστου του 1949, στην Αθήνα, με την αγάπη του για τον χώρο του θεάματος να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη μητέρα του, που συνήθιζε να τον πηγαίνει στις απογευματινές προβολές του σινεμά.

Αμέσως μετά, τα παιδιά της γειτονιάς του τον περίμεναν με ανυπομονησία, για να τους διηγηθεί τις ταινίες που είδε, αποτελώντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο, τους πρώτους του θεατές. Λίγο αργότερα, μια δασκάλα του που ανακάλυψε το υποκριτικό του ταλέντο, τον ώθησε να ασχοληθεί με το θέατρο, στο οποίο λίγα χρόνια αργότερα θα διέπρεπε.

Το 1971, αποφοίτησε από την Ανωτέρα Δραματική Σχολή Αθηνών «Γιώργος Θεοδοσιάδης», ενώ για μια επταετία, ως το 1978, συνεργάστηκε με το Εθνικό Θέατρο, παίζοντας με φυσικότητα διαφορετικούς και άκρως σημαντικούς ρόλους του παγκόσμιου ρεπερτορίου.

Την περίοδο των παραστάσεων του Εθνικού Θεάτρου, κι ενώ είχε κάνει αίσθηση παίζοντας στην παράσταση «Γυάλινος Κόσμος», ο Κατρανίδης τράβηξε την προσοχή της Αλίκης Βουγιουκλάκη, που το 1978, σκόπευε να ανεβάσει ένα από τα διασημότερα μιούζικαλ όλων των εποχών: το θρυλικό «Καμπαρέ».

Λέγοντας το μεγάλο «ναι» στη Βουγιουκλάκη, ο Κατρανίδης «σάρωσε» στον ρόλο του μακάβριου μα φανταχτερού κομπέρ του Kit Kat Klub, το οποίο λειτουργούσε ως μεταφορά για τις δυσοίωνες πολιτικές εξελίξεις που λάμβαναν χώρα στη Βαϊμάρη, στη χαραυγή του 1930, στο λυκόφως της εποχής της τζαζ, όταν οι Ναζί ανέβαιναν στην εξουσία.

Η συνεργασία με τη Βουγιουκλάκη, ωστόσο, συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια τόσο στις παραστάσεις «Sweet Charity», «Τζούλια», «Νυφικό Κρεβάτι», «Καμπίρια» και «Εύθυμη Χήρα» όσο και στις ταινίες «Πονηρό θηλυκό, κατεργάρα γυναίκα» και «Κατάσκοπος Νέλη».

Η επιτυχημένη από κάθε άποψη εμφάνιση του στο δύσκολο «άθλημα» του μιούζικαλ στάθηκε διαβατήριο για τη μετέπειτα καλλιτεχνική του διαδρομή, η οποία κάλυψε σχεδόν πέντε δεκαετίες, με επιτυχημένες εμφανίσεις σε θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφο, αλλά και ραδιόφωνο, με τη συνεργασία του με την Ελληνική Ραδιοφωνία να ξεκινά από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 σε σημαντικά έργα.

Παίζοντας από αρχαίο δράμα μέχρι μιούζικαλ, επιθεώρηση και σύγχρονη κωμωδία, ο Δάνης Κατρανίδης, ένας από τους πιο σεμνούς «εργάτες» του θεάτρου, παρέμεινε αίωνιος εραστής του θεάτρου, το οποίο χαρακτήριζε ως τη μεγαλύτερή του αδυναμία.

Απόδειξη το γεγονός ότι το υπηρέτησε με σεμνότητα και αφοσίωση όχι μόνο από τη θέση του ηθοποιού και του θιασάρχη, αλλά και από του σκηνοθέτη και του δασκάλου, διδάσκοντας στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή «Ίασμος» και στο Θεατρικό Εργαστήρι «Βασίλης Διαμαντόπουλος», προκειμένου να μεταλαμπαδεύσει όλα όσα ήξερε στη νεότερη γενιά, την οποία και στήριζε μέχρι τέλους.

Κινηματογραφικά, έκανε την πρώτη του εμφάνιση, το 1974, στην ταινία «Η δίκη των δικαστών», πλάι στον Νίκο Κούρκουλο, τον Χρήστο Τσάγγα και τον Σπύρο Καλογήρου, ενώ έπαιξε σε λίγες, αλλά σημαντικές ταινίες, με τελευταία το «Ταξίδι στα αστέρια», που ήταν αφιερωμένη στα 100 χρόνια ζωής της ομάδας μπάσκετ του Παναθηναϊκού, υποδυόμενος τον Παύλο Γιαννακόπουλο.

Παράλληλα, στη μικρή οθόνη, έκανε την παρθενική του εμφάνιση τη σεζόν 1973-1974 με τα «Ανήσυχα νιάτα» στην ΕΙΡΤ, ενώ ακολούθησαν οι σειρές «Αναδυομένη», «Αστροφεγγιά», «Οδός Ανθέων», «Μεγάλος θυμός», «Βέρα στο δεξί» και «Μυστικά της Εδέμ».

Σε όλη του την καριέρα δεν κυνήγησε ποτέ του τη δημοσιότητα, έχοντας έναν και μόνο στόχο: να δοκιμάζει και να δοκιμάζεται καλλιτεχνικά, χωρίς να επαναπαύεται σε κανέναν ρόλο με τον οποίο έκανε επιτυχία. Παράλληλα με την καλλιτεχνική του πορεία, υπήρξε λάτρης της θάλασσας και δεινός ιστιοπλόος, έχοντας συμμετάσχει και σε αγώνες ανοικτής θαλάσσης, πιστεύοντας ακράδαντα ότι «η θάλασσα έχει κάτι κοινό με το θέατρο: μπορεί να ξεκινήσεις με τις καλύτερες προϋποθέσεις και στο τέλος να γίνει κόλαση... Ή και το αντίθετο... Τι απόλαυση, όμως!».

Στην προσωπική του ζωή έκανε τρεις γάμους, έναν εκ των οποίων με τη σπουδαία και αιώνια αγαπημένη του Μίρκα Παπακωνσταντίνου, με την οποία υπήρξαν συμφοιτητές στη Σχολή του Γιώργου Θεοδοσιάδη. Το ζευγάρι παντρεύτηκε το 1971 και χώρισε έξι χρόνια αργότερα, αλλά μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμειναν, όπως έλεγαν και οι δυο, οικογένεια.

Ο αρτίστας με τα χίλια πρόσωπα αποσύρθηκε πριν από μερικά χρόνια από τον χώρο της υποκριτικής, καθώς αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας για τα οποία δε μίλησε ποτέ δημόσια, αφήνοντας την τελευταία του πνοή, την 1η Σεπτεμβρίου του 2024, σε ηλικία 75 ετών, μετά από μεγάλη μάχη με τον καρκίνο.

*Πηγή φωτογραφιών: Vintage Greece και Ψηφιακό Αρχείο “Ταχυδρόμου”