Κλαίρη Θεοδώρου: «Γράφω πρώτα απ’ όλα για μένα και δεν παρεμβαίνω ποτέ στην έμπνευση της στιγμής»

• Παναγιώτα Απέργη - 4 Απριλίου 2024

Η γραφή της, πηγαία και αληθινή, συναντήθηκε με μια ακόμη διάσημη πένα, αυτή της Λένας Μαντά, δημιουργώντας από κοινού την crime σειρά μυθιστορημάτων «Γυναικεία Υπόθεση», που εισχωρεί στον ψυχισμό του καθημερινού ανθρώπου, εξερευνώντας, παράλληλα, τη φύση του εγκλήματος.

«Εκείνος κι Εκείνη», το νέο αστυνομικό μυθιστόρημά σας. Βλέπουμε έναν διαφορετικό καμβά ιστορικών και θρησκευτικών αναφορών, πλεγμένο φυσικά με το έγκλημα. Πείτε μας λίγα λόγια γι’ αυτό.

«Εκείνος και Εκείνη», δύο αμφιλεγόμενες και αρκετά διαφορετικές μεταξύ τους ιδιοσυγκρασίες διασταυρώνονται σε μια άτυπη αναμέτρηση τόσο μεταξύ τους όσο και με τον χρόνο που γι’ αυτούς κυλάει αντίστροφα. Παράλληλα, ένας επιθεωρητής χωρίς μνήμη, μια Κινέζα συνεργάτης παθιασμένη με ένα ακραίο άθλημα και ένας καθηγητής Μεσαιωνικής και Αναγεννησιακής Ιστορίας αναζητούν έναν δολοφόνο που συνθέτει με τις πράξεις του μια ιδιότυπη «κόλαση».

Εφτά ημέρες δημιουργίας, εφτά θανάσιμα αμαρτήματα, εφτά θύματα ή μήπως όχι; Όπως κι αν έχει, οι δολοφονίες αυτές μοιάζουν να προέρχονται από το ίδιο υλικό που υφαίνονται οι εφιάλτες. Και τα μεσαιωνικά βασανιστήρια της Ιεράς Εξέτασης έχουν μετεξελιχθεί στα χέρια του δράστη σε κάτι πολύ πιο σκοτεινό και νοσηρό: σε τέχνη. Τη δική του τέχνη…

Το ερώτημα όμως παραμένει. Πόσο αποτελεσματικός μπορεί να είναι ένας αστυνομικός που δεν θυμάται τι συνέβη λίγη ώρα νωρίτερα;

Για τους λάτρεις (εμού συμπεριλαμβανομένης) του... «φονικού διδύμου» Θεοδώρου-Μαντά ξέρουμε ότι θα κυκλοφορήσει μια ακόμη συνέχεια της «Γυναικείας Υπόθεσης». Πόσες περιπέτειες των αγαπημένων Νόρας και Νικόλα να περιμένουμε;

Αυτή τη στιγμή γράφουμε το τέταρτο βιβλίο της «Γυναικείας Υπόθεσης» και έχουμε στο μυαλό μας και την κεντρική ιδέα του πέμπτου. Από εκεί κι έπειτα, θα δείξει… Είναι πάντως μια διαδικασία που απολαμβάνουμε και διασκεδάζουμε και οι δυο μας ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, οπότε όσο περνάμε εμείς καλά γράφοντας, τόσο θα έχετε κι εσείς ιστορίες να διαβάζετε.

Πόσο εύκολο είναι να συνεργάζονται δυο επιτυχημένες συγγραφείς στη δημιουργία μιας δυνατής αστυνομικής σειράς;

Στη δική μας περίπτωση, η συνεργασία είναι εύκολη, απόλυτα ομαλή και αβίαστη. Σημαντικό ρόλο βέβαια σε αυτό παίζει το γεγονός πως είμαστε καρδιακές φίλες, οπότε, ούτως ή άλλως, ακόμα και στην καθημερινότητά μας, βρίσκεται η μία σχεδόν μόνιμα μέσα στο μυαλό της άλλης. Πέρα από αυτό όμως ταιριάζουμε και στον τρόπο που γράφουμε. Είμαστε εξίσου συνεπείς, ψυχαναγκαστικές και τελειομανείς, ενώ όταν καταπιανόμαστε με μια ιστορία δεν ασχολούμαστε με τίποτα άλλο μέχρι να τελειώσει.

Από το κοινωνικό – ιστορικό μυθιστόρημα στο αστυνομικό, με στοιχεία σκανδιναβικού crime. Πόσο ομαλή είναι η συγγραφική μετάβαση;

Δεν ξέρω, αν είναι ομαλή, είναι όμως σίγουρα δημιουργική. Είμαι άνθρωπος που αγαπάει έτσι κι αλλιώς τις αλλαγές και δεν μου αρέσει να βολεύομαι. Μπορεί επομένως να ήταν μεγάλο το ρίσκο, το μότο μου όμως πάντα είναι ότι γράφω πρώτα απ’ όλα για μένα και άρα δεν παρεμβαίνω ποτέ στην έμπνευση της στιγμής.

Πέρα από αυτό, όμως, η αστυνομική λογοτεχνία ήταν ανέκαθεν το πάθος μου και ίσως γι’ αυτό να άργησα και να την «ακουμπήσω». Όταν έχεις κάτι τόσο ψηλά μέσα σου, ανεβαίνουν αντίστοιχα και τα στάνταρ σου. Ήθελα λοιπόν να είμαι σίγουρη πως έχω κάτι να πω, κάτι διαφορετικό, ενδιαφέρον, συναρπαστικό που να μην υποκύπτει σε εύκολες λύσεις -αβάσιμες ανατροπές για παράδειγμα, σαν τον λαγό που βγαίνει ξαφνικά από το καπέλο- και κλισέ.

Ξυλοδαρμοί, βάναυσες δολοφονίες, σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, «έκρηξη» της βίας των ανηλίκων είναι μερικά μόνο από τα καθημερινά, δυστυχώς, φαινόμενα της εποχής μας. Πόσο μπορούν να επηρεάσουν αυτά τα γεγονότα την «πένα» ενός συγγραφέα;

Ο κάθε συγγραφέας αποτελεί ενεργό μέλος της κοινωνίας στην οποία ζει. Είναι απόλυτα φυσικό και αναμενόμενο επομένως να εμπνέεται από τα όσα συμβαίνουν γύρω του. Πολλές φορές βέβαια η σπίθα της έμπνευσης δεν έχει καμία σχέση με τη φωτιά που ανάβει στη συνέχεια η πένα.

«Τρεις Ερωτήσεις», ένα καθαρά crime μυθιστόρημα, με στοιχεία ιστορικού θρίλερ. Εκεί βλέπουμε πως το φόντο για τους φόνους είναι το Τείχος του Βερολίνου. Πώς επιλέξετε αυτό το ιστορικό γεγονός, που δεν το αγγίζουν συχνά οι Έλληνες συγγραφείς;

Στις «Τρεις Ερωτήσεις» μπόρεσα να συνδυάσω τις δύο μεγάλες μου αγάπες. Πρόκειται για ένα καθαρόαιμο crime μυθιστόρημα με πλούσιο ιστορικό υπόβαθρο, ενώ η ιστορία της Ανατολικής Γερμανίας και του Τείχους αποτέλεσε για μένα εξαρχής μεγάλο στοίχημα, αφού η νουάρ ατμόσφαιρα εκείνης της εποχής διέγειρε για καιρό τη φαντασία μου.

Έχω μεγαλώσει στη Γερμανία και είχα την τύχη να επισκεφτώ ως παιδί το Βερολίνο, όταν υπήρχε ακόμα το Τείχος, οι εικόνες λοιπόν αυτές δεν σβήστηκαν από μέσα μου ποτέ. Θα τις συναντήσετε όλες στις «Τρεις Ερωτήσεις».

Συγγραφέας, μεταφράστρια, φωτογράφος: Ποια «φωνή» υπερισχύει περισσότερο μέσα σας;

Αυτό που υπερισχύει περισσότερο μέσα μου είναι η ανάγκη να διηγούμαι ιστορίες και αυτό έχω την ευτυχία να το πετυχαίνω και με τις τρεις αυτές ιδιότητες. Είτε μέσω της γραφής -την πρώτη μου αγάπη, αν έπρεπε να διαλέξω- είτε μέσω της μετάφρασης, αλλά και της εικόνας που πολλές φορές αποδεικνύεται πιο δυνατή από τις λέξεις, έχω τη δυνατότητα να εκφράζομαι, να συνθέτω νέους κόσμους και να εξελίσσομαι ως αυτό που πραγματικά είμαι: μία story teller θα λέγαμε στα Αγγλικά, ένας «παραμυθάς» πιο απλά στη γλώσσα μας.